Vrijdag 23 augustus 2024 ~ deel 2
Na de paspoortcontrole op Madrid belanden we opnieuw in het tax-free paradijs van de luchthaven. Iedereen die al eens gevlogen heeft, weet het wel: je moet er altijd doorheen. Je wandelt letterlijk midden door de winkel, met verleidingen aan alle kanten. Het enige dat we kopen, is water. We vullen de flesjes van de kinderen bij en halen een fles voor onszelf.
Onderweg stoppen we even voor een toiletpauze en maken we een foto met, volgens Ellie althans, Ferdinand de Stier uit de gelijknamige Disney-film.
Bij de gate is het al behoorlijk druk. De vlucht naar Shanghai vertrekt hier ook, dus we nemen plaats op de enige vrije stoelen die er nog zijn. Terwijl Victor in zijn reisschriftje schrijft, doden we de tijd door wat te eten. Ondertussen groeit de rij bij onze gate. Hoezo? Het is pas 22:30 en we vertrekken pas om 23:55. We hopen weer als een van de eersten te kunnen boarden met de kinderen, maar eigenlijk maakt dat niet zoveel uit. We hebben immers toch een vaste zitplaats.
Een steward komt toe en ik vraag in mijn basis-Spaans of we met de kinderen gebruik kunnen maken van priority boarding. Helaas, dat geldt alleen voor kinderen tot 24 maanden. De passagiers worden nu opgedeeld in zones. We staan klaar om in te stappen, redelijk vooraan in de rij. Ondertussen arriveert er een verzameling nationaliteiten, waaronder nu ook mensen met Paraguayaanse paspoorten. Voor ons staan gezinnen met baby’s en kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd als de onze. Dan wordt omgeroepen dat families met kinderen eerst mogen instappen. Dat zijn wij toch ook? Een vriendelijke vrouw gebaart dat we voor mogen, en ja hoor, we mogen alvast aan boord. Of dat nu een zegen of een vloek is, dat weet ik nog niet. Ik vraag om een extra label voor de buggy, want ik zag dat andere kinderwagens effectief een tweede tag hebben (met de instructie dat de buggy direct bij het vliegtuig moet worden afgegeven, en niet naar de bagageband)
Het vliegtuig is een Dreamliner 787-9: drie rijen met stoelen, en elk zitje heeft een eigen tv-scherm voor entertainment. De kussentjes en dekens liggen klaar op onze stoel. Tijdens het online inchecken zagen we dat de rij voor ons en de erachter nog vrij waren, net als enkele plaatsen verderop in het vliegtuig. We hoopten dat die vrij zouden blijven voor wat extra comfort tijdens de vlucht. Helaas, de plaatsen worden ingenomen. Alleen in business class zijn er nog plekken vrij, maar dat prijskaartje vonden we te hoog. Zodra iedereen op zijn plaats zit, meldt de kapitein dat we meewind hebben en bijna een uur eerder zouden landen. Dat wordt niet toegestaan in Asunción, dus blijven we 40 minuten langer in Madrid aan de grond staan. Het is behoorlijk warm in het vliegtuig, en we doden de tijd met wat meegenomen snacks. De kinderen willen op de tv’s kijken, maar door de vele omroepberichten wordt dat steeds onderbroken. “Geduld, schatjes, straks kunnen jullie 10 uur lang kijken,” zeg ik, al hoop ik stiekem dat ze vooral veel zullen slapen.
Eindelijk vertrekken we! Iedereen is vastgegespt, geïnstalleerd met dekentjes en knuffels, het entertainment voor de kinderen staat aan, een snoepje voor het opstijgen… en daar gaan we!
Na een halfuurtje valt Ellie in slaap. Het is dan ook al 1 uur ’s nachts (oude BE/NL tijd). Twintig minuten later geeft ook Victor het op en valt in slaap. Ik dommel zelf ook even in, tot iemand me plots op de schouder tikt. De kinderen krijgen een maaltijd aangeboden. Jawel, om 2 uur ’s nachts. Maar we maken de kids niet wakker; ze hoeven niet meer te eten. Dus eten Pieter en ik alvast lasagne, ons voorgerecht. Vervolgens komt de hoofdmaaltijd voor de volwassenen: nog een lasagne of kip… geen vijfsterrenmaaltijd, maar wel de beste warme maaltijd die ik ooit in een vliegtuig heb gegeten.
Victor wordt tussendoor wakker, voelt zich niet lekker en gaat met Pieter even wandelen. Ze sluipen met een dekentje en kussen naar de priority-seats en slapen daar nog een uurtje in de luxe stoelen. Door de turbulentie worden ze echter opgemerkt en moeten ze terug naar hun eigen stoelen. Overigens raad ik aan dit niet te doen; de bemanning was er niet blij mee. Pieter stelde nog voor om bij te betalen. Zo netjes zijn we dan ook wel weer. Dat uurtje heb ik ook gebruikt om languit te liggen, naast Ellie. Rechtop slapen is niet zo comfortabel, en twee kinderen die naast je liggen maken het niet makkelijker. Maar wel dankbaar. Ellie slaapt goed door. Af en toe wordt ze even wakker, maar met een aai over haar hoofdje slaapt ze weer in. Na 8 uur vliegen worden beide kinderen wakker. We kijken stukken van de nieuwe Wonka-film, Kung Fu Panda en ze spelen spelletjes op de tv’tjes. Daarnaast hebben we Uno, drie-op-een-rij en stickervellen meegenomen om de tijd door te komen. De vlucht is verrassend snel gegaan, mede dankzij de (korte) dutjes.
De piloot zet een zachte landing in Asunción, Paraguay. Het is 5:20 uur lokale tijd en 10 graden. Woehoe, we did it!
We verlaten het vliegtuig en ik vraag naar de buggy, deels in het Spaans en deels in het Engels. We worden snel en vriendelijk geholpen. Bij de paspoortcontrole staat een lange rij, maar iemand komt ons halen en we mogen doorlopen. Reizen met kinderen opent letterlijk deuren.
Een vriendelijke dame achter het loket vraagt wat we komen doen, waar we verblijven, maakt nog enkele foto’s en we krijgen onze eerste stempel in ons paspoort!
Bij de bagageband raakt Pieter aan de praat met een Nederlands koppel dat in hetzelfde hotel verblijft. Overigens is de bagageband hier erg klein en bijna volledig gevuld tegen de tijd dat wij aankomen. Mannen leggen hier handmatig de koffers op de band, en rondom staan medewerkers klaar om mensen te helpen met hun bagage, ongeacht of ze jong of oud zijn. Het duurt even voordat onze koffers verschijnen. Je kan al raden dat ik even dacht: oh nee!
In de aankomsthal worden we opgewacht door onze chauffeur. Het is hier ontzettend druk vanwege een Jehova’s conventie. Dat hadden we al opgemerkt in het vliegtuig.
Ook worden we hartelijk welkom geheten met typische Paraguayaanse volksdans, om 6:20 uur ’s ochtends (lokale tijd: +6u voor BE/NL) in de luchthaven.
Bienvenido a Paraguay!
Goed gedaan zeg 👍 Het echte avontuur kan nú beginnen. We volgen het graag verder op en wensen jullie heel veel rijke ervaringen toe in goede gezondheid en volledig veilig!
Groetjes van Jan en Guido
Dat komt helemaal goed.