Zondag 25 augustus 2024

Vannacht zijn we meerdere keren wakker geworden, last van het tijdsverschil en jetlag. Om 6 uur was iedereen wakker, net op het moment dat het buiten licht begon te worden. We hebben ons nog een uurtje rustig bezig gehouden voordat we naar het ontbijt gaan.

Na het ontbijt stappen we in de auto en rijden we richting het hart van Asunción.

Onze eerste stop is het Panteón Nacional de los Héroes y Oratorio de la Virgen de la Asunción. In dit gebouw liggen onder andere meerdere voormalige presidenten begraven. Het is een prachtig gebouw, zowel van buiten als van binnen. Tijdens ons bezoek was er een dienst aan de gang, dus maakten we slechts een kort rondje binnen. De wachters buiten maken het plaatje compleet. Victor is onder de indruk van de vele politieagenten op straat. We weten niet zeker of dit elke (zon)dag zo is, er bleek wel een marathon te zijn. We liepen ook door straten waar onder andere het ministerie van Buitenlandse Zaken is gehuisvest. Daar stond ook extra bewaking.

Na het Panteón wandelen we richting het Palacio de los López. Dit roze gebouw doet dienst als kantoor van de president en de regering. Helaas is het niet toegankelijk voor bezoekers en wordt het streng bewaakt. Uiteraard konden we een foto met de letters en het paleis op de achtergrond niet laten schieten.

Daarna zochten we naar Manzana de la Rivera, een cultureel centrum met een bibliotheek, kleine expo, en een leuk terras/bar. Een tip die ik kreeg in een Telegram groep. Het is inmiddels middag, dus we besluiten wat te eten. We kiezen drie gerechten om te delen met de kinderen en een grote fles water. Het prijskaartje: 18 euro, met een prachtig uitzicht op het imposante klassieke paleis Los López. We namen geen klassieke foto aan de balustrade, aangezien er al genoeg anderen geposeerde foto’s maakten. Ik vind dat steeds grappig om aanzien: dames (en heren) die hun kleding en haar blijven goed leggen, gezicht in de (juiste!) plooi, foto maken, niet goed (genoeg), opnieuw 🤭 In plaats daarvan delen we enkele foto’s van/met de kinderen.

Na de lunch gaan we naar het strand van Costanera, dat aan de Bahía de Asunción ligt. Dit strand wordt door een schiereilandje gescheiden van de Río Paraguay, met daarachter Argentinië. Er loopt een kilometerslange boulevard waar je kan wandelen, go-carts huren, of gewoon kunt relaxen op het strand.

De kinderen spelen in het zand en rennen naar het water, waar enkele boten te water worden gelaten. Onze kinderen lopen rond in t-shirt en korte broek, terwijl de lokale bevolking in jas en trui gekleed gaat. Voor hen is 18 graden koud, hoewel het voor ons warmer aanvoelde zonder wind. Wij dragen een lange broek en een trui, met daarover een dunne jas. Dat vind ik wel nodig, al voelde de lange broek in de volle zon toch erg warm aan.

Aan het einde van de dag gaan we nog even de supermarkt in om avondeten te halen. Dit nuttigen we op het dakterras van het hotel, waar we een prachtige zonsondergang zien. De lucht kleurt zo mooi. Ik probeerde een foto te maken, maar die doet de werkelijkheid geen recht.

Vervolgens ravotten we nog even met de kinderen, zowel op het terras als in de kamer. Iedereen is moe, en opnieuw liggen we vroeg onder de lakens.

Familie en vrienden zijn benieuwd en maken zich zorgen om bv. onze veiligheid. Middels deze blog wil ik dit kunnen beantwoorden. Oké, we zijn hier nog niet lang, maar ik heb nog geen enkel moment een onveilig gevoel gehad. Integendeel. Wel lijkt het mij logisch dat je hier niet moet uitpakken met je juwelen of dergelijk. We zagen vandaag trouwens heel wat opgeklede mensen.

---

Lees de laatste nieuwe blogs

• Reflectie ~ 31/12/2024
• Coming home (36) ~ 23/10
• City of blinding lights (35) ~ 20/10
• Viva la vida (34) ~ 17/10
• Bright sunshiny day (33) ~ 15/10