
De huurauto mag van de verhuurder de grens niet over. Er zitten vaak gps-trackers in, dus dat risico willen we niet nemen. We gaan daarom op zoek naar een taxi of een (toeristen)bus naar de Iguazu. Deze bekende watervallen liggen op de grens tussen Brazilië en Argentinië, niet ver van Ciudad del Este.
Zonder kinderen, en vooral zonder Ellie’s gebroken been, hadden we nog enkele gewone bussen kunnen nemen. Maar nu is comfort wel zo fijn. In een expat-groep las ik over een Franstalige gids uit de omgeving van Ciudad del Este. Hij heeft nog plaats op zondag… let’s go!
Cedric, de chauffeur/gids, komt ons ophalen bij het appartement. Hij spreekt Engels, Frans en Spaans, en woont hier al enkele jaren. Het is leuk om ook van hem te horen hoe het leven hier is. Cedric runt bovendien een B&B, geeft kookworkshops en begeleidt dus ook toeristen.
Met alle spullen ingeladen zetten we koers naar de Iguazu-watervallen. We rijden vlot door de stad en over de brug. Wat een verschil met afgelopen vrijdag! Na ongeveer een uur komen we aan op onze bestemming. Oh ja, er is ook een tijdsverschil van één uur met Paraguay! En in Brazilië spreken ze als enige uitzondering in Latijns-Amerika Portugees.

Er staat een ontzettend lange wachtrij om binnen te komen. Deze mensen hebben blijkbaar al kaartjes gekocht. Bij de tientalle ticketautomaten staat bijna niemand. Voor kinderen vanaf zes jaar is het betalend. Eén ticket kost 100 real, ongeveer 17 euro. Terwijl we tickets bestellen, komt een dame op ons af en spreekt ons in het Engels aan. Ze vertelt dat we met Ellie voorrang krijgen en meteen het park mogen betreden, zodat we niet hoeven aan te schuiven. Oef!! Elk nadeel heeft zijn voordeel!


We stappen vrijwel direct op de bus die de bezoekers door het park rijdt. In Brazilië liggen de watervallen in het Iguaçu National Park (Parque Nacional do Iguaçu), dat op de UNESCO-Werelderfgoedlijst staat. Naast de watervallen vind je er ook unieke flora en fauna. Er rijden continu bussen heen en weer en er zijn verschillende stops onderweg: wandelpaden, een stop waar je een boot kunt nemen tot onder de waterval (vanaf zes jaar), een wandelroute naar de waterval en uiteraard restaurant en shops.
De eerste stop is 12 km, maar met deze hitte – het is 36 graden – slaan we die over. We rijden door naar de kortere wandeling van 2 km, het zogenaamde bananenpad. We stappen uit bij het bezoekerscentrum, dat ook toegang geeft tot de boot. Terwijl we daar staan, landen de vlinders spontaan op ons. Helaas zijn ook de muggen daar… We waren net van onze beten af! Gelukkig verkopen ze in de shop een muggenwerend middel. We maken een prachtige wandeling naar een uitkijkpunt en onderweg genieten we van de natuur, de vele vlinders en vogels. De opvliegende vlinders geven me het gevoel in een sprookjesfilm te lopen!








Daarna nemen we de bus naar de volgende stop: het hotel en de wandeling richting de watervallen. Het hotel is gigantisch en roze, en straalt pure luxe uit. We beginnen aan de wandeling, maar de kinderen hebben het veel te warm, en ze hebben ook honger en dorst, dus we besluiten de hele wandeling niet af te maken. Gelukkig kun je onderweg de wandellus verlaten en terugkeren naar de weg, waar weer een bus stopt. Vanuit de verte hebben we de watervallen al kunnen bewonderen. Prachtig overzicht!





De bus brengt ons naar de laatste stop: de watervallen en het restaurant. We eten een hapje, drinken uit een kokosnoot (wat meteen een leuk souvenir is!) en wandelen dan kort naar de watervallen. Eenmaal daar kun je met een lift naar een lager gelegen platform, vanwaar je een fenomenaal uitzicht hebt.
Wanneer ik uitstap, krijg ik vochtige ogen. De kracht en grootsheid van de natuur ontroeren me. Het feit dat ik hier mag zijn, dit natuurwonder mag aanschouwen, maakt me klein en nederig.




We kijken onze ogen uit, genieten van het indrukwekkende landschap en maken natuurlijk een paar foto’s. Daarna keren we huiswaarts. Vol ongeloof dat we dit mogen meemaken – dit is een reis die we nooit meer zullen vergeten!
Lees je ook de andere berichten?
- Reflectie ~ 31/12/2024
- Coming home (36) ~ 23/10
- City of blinding lights (35) ~ 20/10
- Viva la vida (34) ~ 17/10
- Bright sunshiny day (33) ~ 15/10
Of zoek in de index naar oudere blog-posts.
Wauw! Ik kan de ontroering begrijpen. Bedankt om te delen!