In minder dan 48u zijn we aan het einde van 2024. Klassiek gezien een moment om te reflecteren op wat is geweest en vooruit te blikken naar wat het nieuwe jaar mag brengen.
2024 is een jaar geweest waarin we stappen hebben gezet richting het leven dat we voor ons en ons gezin als nieuwe standaard zien.
Ik begon 2024 met het opzetten van lezingen waarin ik andere geluiden dan de mainstream liet horen. Dit idee zat al enkele jaren in mijn hoofd, toch voelde ik nu het vuur om daarmee naar buiten te komen. Het liep niet zonder slag of stoot en werd niet overal even goed ontvangen. Toch sterkte deze ervaring me in mijn overtuiging dat ik op het juiste pad zit. Het vele innerlijke werk dat ik de afgelopen jaren heb gedaan, heeft me veerkrachtiger gemaakt.
Daniel Derweduwen beet de spits af met een introductie tot de Germaanse geneeskunde. Het was een inspirerende middag in hartje Koewacht, waar een volle zaal luisterde. Voor sommigen waren de principes bekend, voor anderen een openbaring. Het was sowieso een zeer boeiende bijeenkomst die uren had mogen duren!
Daarna gaf Bert Cools een lezing over geboortetrauma en de impact van zwangerschap en bevalling op het ongeboren kind. Dit onderwerp ligt me nauw aan het hart. Hoewel ik er al veel over heb geleerd, wil ik mijn kennis verder verdiepen om zelf mee het verschil te kunnen maken bij (nieuwe) mama’s.
Voor de zomervakantie kwam Daniel terug met een sessie over de dramadriehoek. We onderzochten familiepatronen en leerden hoe je kunt kiezen om verantwoordelijkheid te nemen, in plaats van vast te blijven zitten in een slachtofferrol.
In alle lezingen was de rode draad de relatie tussen geest, trauma en lichaam. Dit thema heb ik zelf ook dieper verkend in de afgelopen jaren. Het was ontroerend om van kennissen en vrienden te mogen horen hoe ze na deze sessies aan de slag gingen met hun persoonlijke struggles. De dankbaarheid die ik daarbij voel, is onbeschrijflijk.
En toen brak de meteorologische zomer aan. Een periode van vertraging en samenzijn met de kinderen. Mijn lezingen kwamen stil te liggen, maar de ideeën bleven (en blijven) borrelen.
In de maanden voor de zomer werd ik, of beter gezegd, werden wij getrokken door Paraguay. Ik spitte het internet door, stuurde berichten naar wildvreemden op Telegram (you know who you are 😉) en voelde intuïtief aan dat we moesten gaan. Hoewel ik enkele beren op de weg zag, pakte Pieter door. Als een team deden we elk ons deel van de voorbereidingen. Zoals je hier hebt gelezen, hebben we inmiddels onze residentie aangevraagd als Plan B.
Waar het in Paraguay lente was, keerden we terug in de herfstperiode in Europa. Het najaar stond, net als in de natuur, in het teken van rust, terugtrekken en cocoonen. Tegelijk maakten we keuzes en plannen.
Na die twee prachtige maanden rondreizen in Paraguay, de warme ontmoetingen met lokale mensen en de schoonheid van het land, is Paraguay meer dan een Plan B geworden. In 2025 willen we er een Plan A van maken en emigreren. Hoe, wanneer en wat precies, is nog niet helemaal duidelijk. Veel hangt af van de verkoop van onze woning.
Deze keuze komt voort uit vertrouwen, niet uit angst. Ik hoor je denken: angst? We zien de toekomst voor/in Europa niet rooskleurig. De toespraak van Rutte heeft dit gevoel bevestigd, maar wie ons persoonlijk kent, weet dat we hier al enkele jaren voor waarschuwen. Toch vertrekken wij niet uit angst, maar uit vertrouwen. Vertrouwen dat de keuzes die we nu maken, hoe moeilijk ook voor familieleden (en laten we eerlijk zijn, ook voor onszelf), ons later met trots zullen vervullen. Het voelt als de logische volgende stap in ons verhaal.
In 2025 gaan we dus een ommezwaai maken. Op deze site zal ik hierover blijven delen. Wat begon als een reisblog over Paraguay, zal uitgroeien tot een inkijk in het emigreren met kinderen en alles wat daarbij komt kijken. Het wordt een avontuur, zoveel is zeker. Verwacht geen hoge frequentie van blogs zoals tijdens onze reis.
Aan het einde van dit jaar wil ik ook jou bedanken. Jij die een van de lezingen hebt bijgewoond, of die onze verhalen over Paraguay heeft gevolgd. Je betrokkenheid en steun betekent veel voor ons.
Het is voor ons een kerst / oud&nieuw met gemengde gevoelens. Hoewel we al meer dan twee jaar in ons huidige huis wonen, was dit onze eerste kerst hier. Voorheen zaten we in Spanje of Portugal. Tegelijk weten we dat het waarschijnlijk ook onze laatste zal zijn. Dit huis is een veilige basis geweest, maar nu kijken we vooruit naar een nieuw hoofdstuk in Paraguay.
Ik wens jou en je geliefden een nieuw jaar vol wijsheid, groei en grootsheid.
Laten we 2025 omarmen met vertrouwen en openheid voor wat komen gaat.
Heel veel liefs,
Jamie, Pieter
Victor en Ellie
Laatste berichten lees je hieronder