Door onze twee dagen uitjes is er wat minder schoolwerk gedaan. Vandaag, woensdag 25/09, werken we wat bij. Het gaat niet altijd even vlot, maar we zien wel vooruitgang. Er is meer ruimte om bepaalde moeilijke onderwerpen uit te diepen en te zorgen voor een betere integratie.
Pieter en Ellie spelen en zijn de chefs van dienst. Misschien heb je het ergens anders gelezen, maar woensdagmiddag is bij ons meestal pannenkoekendag. Het was even geleden, dus de kinderen smulden volop!
Na het schoolwerk is er voldoende tijd om te spelen en werk ik ook wat aan onze bedrijven. Ondertussen bekijken we wat we de komende dagen willen doen en wat onze volgende bestemming wordt.
Oh en don’t be fooled: het is belange niet altijd dolle pret en plezier. 24/7 met elkaar brengt ook geregeld een stevige ruzie, tranen of boosheid met zich mee. We leren elke keer weer om hier beter mee om te gaan, elk op zijn manier. De ene keer milder dan de andere. Eerlijk is eerlijk zoals ik zei.
’s Avonds gaan we pizza eten bij Pizzarte, een hippe zaak in een van de betere wijken van Ciudad del Este. De pizza was overheerlijk en zelfs de kinderen vonden de pizza met choclo (maïs) de beste ooit… in een restaurant dan, want thuis smaakt alles natuurlijk altijd beter. We lachen, praten en smullen, totdat Victor zich plots niet lekker voelt. We vragen snel de rekening en rijden naar huis. Ook dat hoort bij reizen en leven met kinderen: een gezellig avondje uit plannen met toeters en bellen, maar het noodgedwongen eerder moeten afbreken. Verse fruitsap bij de pizza was waarschijnlijk geen goed idee.
Gelukkig verliep de nacht zonder verdere ziekteverschijnselen. De weersvoorspellingen voor vandaag vrijdag zijn slecht: regen, onweer, grijs weer. We hebben al ervaring met onweer op het platteland, dus we zijn benieuwd hoe dat in de stad zal zijn. Doordat we zo hoog zitten, hebben we een geweldig uitzicht en zien we de bliksem heel duidelijk in de verte. Het geluid weerkaatst tussen de gebouwen.
Het is een ideale dag om nog wat schoolwerk te doen en onze belofte in te lossen: we gaan terug naar het trampolinepark. Voor 35.000 PYG (ongeveer €4) per persoon voor een half uur, inclusief antislipsokken, is het een prima deal. Terwijl Pieter en Victor springen, speel ik met Ellie in een kids-café, wat eigenlijk een veredelde kinderopvang is. Toen we aankwamen, werd er net een meisje opgehaald door haar vader. We zijn verder helemaal alleen. Uiteraard blijf ik bij Ellie. Na een half uur zien we elkaar weer terug. Victor is helemaal bezweet.
Team Trampoline deelt hun ervaringen:
“Leuk! In België zijn de trampolines wel veel harder, de veren zijn beter.”
Ook team Speelhoek deelt zijn ervaringen:
“Leuk, ik speelde met een bouwhelm. Er was veel speelgoed, maar vaak miste er een wiel of een stuk.”
Daarna besluiten we eens door de China Shopping te wandelen. Zoveel merken, zoveel mensen… pfoe! Ik had me ingesteld op Chinese spullen en misschien wel prullen, maar dat viel mee. Van Toblerone chocolade, LEGO, Pringles chips (standaard verkopen ze hier Stax, dat is hetzelfde als Pringles maar dan van Lay’s) tot Louis Vuitton, Lacoste, Kipling, iPhones, visgerei, keukengerei en zelfs geweren… dag laatste trekt natuurlijk onze aandacht, vooral die van de mannen. Het is toch een instinct denk ik. Je kunt hier werkelijk ALLES vinden, sommige artikelen zijn zelfs taxfree. We komen compleet overprikkeld naar buiten. Ik ben helemaal leeggezogen. Hoe mensen hier uren kunnen rondlopen, geen idee. Een shopping mall tout court, bij ons gaan we zelden naar een shopping. Dat is al jaren geleden. Hier om geld te wisselen, hapje te eten met de kindjes, op regenachtige dagen tijd te verdrijven maar shoppen, naah. Misschien komt dat omdat de kinderen het echt niet leuk vinden, kleding kopen.
Op de terugweg stoppen we bij Shopping Lago voor boodschappen. Deze shopping ligt niet ver van de andere, maar het is hier bijna verlaten: veel leegstand en amper bezoekers. En dat terwijl het pal aan een meer ligt, waar je vanaf de food plaza een prachtig uitzicht hebt. Onbegrijpelijk. Zoals ik al zei: veel shoppingcentra, maar overal dezelfde artikelen.
De supermarkt trekt wel wat volk, en de kinderkar is een leuke afsluiter. De kinderen kiezen allebei een mok met de vlag van Paraguay, ideaal voor hun drankjes.
Tot slot, iets opvallends: in de supermarkt zag ik diepvriesproducten van Pinguïn… uit Westrozebeke, België! Zit je helemaal in Latijns-Amerika, kom je hier diepvrieserwten uit België tegen!
Lees de laatste blogs
- Reflectie ~ 31/12/2024
- Coming home (36) ~ 23/10
- City of blinding lights (35) ~ 20/10
- Viva la vida (34) ~ 17/10
- Bright sunshiny day (33) ~ 15/10
Of zoek in de index